เมื่อวานนี้เมื่อฉันดูทีวีรายการtvผมน้ําตา

โปรแกรมที่คนยากจนออกมาและพูดในสิ่งที่พวกเขาต้องการ

คราวนี้เด็กชั้นประถมศึกษาปีที่สี่

เด็กอาศัยอยู่ในระยอง

ไส้กรอกไทยที่แม่ของเด็กขาย

เด็กช่วยแม่อยู่

1ไม้7 บาท รายได้ไม่ถึง 1,000 บาทต่อวัน

ทํางานตั้งแต่ 15.00 น. ถึง 20.00 น.

ไปโรงเรียน 9.00 น. ถึง 15.00 น.

หลังจากครอบครัวพ่อเด็กไปแล้ว

พ่อคนใหม่

เขาไม่สามารถเดินได้บางครั้งเพราะโรคเกาต์

“ผมรู้สึกขอบคุณที่เด็กดูแลฉันแม้ว่าฉันไม่ได้เป็นพ่อจริงๆ”

เด็กวัย 12 ขวบกําลังเลี้ยงพ่อ

“หนูรู้สึกเสียใจสําหรับพวกเขา”

และแจกไส้กรอกไทยที่ขายให้กับเร่ร่อน

“เมื่อหนูได้พบกับคนเร่ร่อนหน้า 7-Eleven

หนูให้เงินเขา20 บาท

เมื่อเร่ร่อนอยู่ที่ที่ขาย

หนูให้ฟรีคนเร่ร่อน

เขาต้องการเสื้อผ้า กางเกง ถุงเท้า และรองเท้า”

เด็กร้องไห้

ผมคิดว่ามันเป็นความรับผิดชอบของผู้ใหญ่ที่จะทําให้สังคมที่เด็กเศร้า

ผมคิดว่ามันเป็นปัญหาสําหรับสังคมไทยโดยรวม

ทําให้เด็กร้องไห้ –  สังคมอาย

ตอนนี้คนหนุ่มสาวกําลังทําการสาธิต

รู้สึกของการเปลี่ยนแปลงสังคมวันนี้ผมคิดว่ามันเชื่อมต่อ

ไม่ว่านานแค่ไหนที่คนจนก็จะยากจนตลอด

สังคมที่ต่ํากว่าระดับคนจะได้รับการคุ้มครองทางสังคมและสังคมที่มีการศึกษาดี

เราจําเป็นต้องปรับปรุงสังคมที่คนส่วนนึงผูกขาดเงิน

ถ้าไม่แก้ไข คิดว่าชนิดของรายการการฉีกขาดและฉีกขาดนี้จะดําเนินการต่อ

https://www.youtube.com/watch?v=ohYJ6KEzWVU